حفره می تواند در طول عمر مصرف از قطعه آندی ایجاد شود.شایع ترین شکل از این حفره در معماری پرداخت آندی، توسط اتمسفر های اسیدی که شامل SO2  هستند اتفاق می افتد.ممکن است بین 5 تا 50 سال زمان ببرد تا چنین حفره ای ایجاد شود، بسته به آلیاژ زیرلایه ، ضخامت لایه آندی روی قطعه، درجه آلودگی اتمسفر و فرکانس و کیفیت عمل تمیزکاری و پاکسازی انجام شده روی اجزای آندایز شده.با توجه به این که نشریات و استاندارد های خصوصیتی فروانی در رابطه با مراقبت و نگهداری از سطوح فلزی آلومینیوم آندایز شده وجود دارند.) برای مشاهده داده ها و اطلاعات بیشتر می توانید از سایت www.surfacequery.com استفاده کنید(.

خوردگی جوی این نوع عموماً در سطوح قابل مشاهده قطعه است و معمولاً در سطوح محافظت شده از شستشوی طبیعی توسط باران شدیدتر است. از نمونه های معمول بعدی، پانل های زیر طاقچه ها در دیوار پشت پرده یا قسمت خارجی سقف های زیر سایبان ها است. حفره ای شدن در طول عمر مصرف به صورت موضعی لایه آندی را از بین می برد. معمولاً مقداری فرآورده خوردگی مرتبط با حفره ها و همچنین یک لکه دایره ای در اطراف حفره های جداگانه همانطور که در شکل 16 نشان داده شده است وجود دارد. نوع نادرتر خوردگی آن است که در اثر تماس با فلزات غیرمشابه به ویژه مس ایجاد می شود. چنین تماسی ممکن است زمانی رخ دهد که از فلزات غیرمشابه برای پیچ و مهره یا پرچ کردن برای اتصال اجزای آنودایز شده یا توسط سرازیر شدن باران روی مس و سقف های پوشیده شده با مس یا فلز نامناسب دیگر استفاده شود. فولاد ملایم گالوانیزه ، به ویژه آهن راه راه، باعث خروج آب باران آلوده به یون روی می شود. نوع دوم خوردگی بسیار موضعی است و حفره آن معمولاً بسیار شدید است، گاهی اوقات تا حد سوراخ شدن قطعه. یکی از موارد بسیار مبهم این نوع حفره‌ها در جایی مشاهده شد که جرقه‌هایی از کابل اتوبوس ترولی که نزدیک دیواره‌های پرده آلومینیومی آنودایز شده بود، منجر به رسوبات مس ریز روی سطح آنودایز شده شد. نتیجه خالص، حفره سوراخ کننده بسیار موضعی دیواره پرده آنودایز شده بود. همانطور که در بالا بحث شد، نیروی محرکه این فرآیند واکنش جابجایی مس/آلومینیوم بود.