در آنودایزینگ سخت (هارد آنودایزینگ)، لایه ی اکسیدی تشکیل شده ضخیم تر و سخت تر از آنودایزینگ نرمال می باشد. بازه ی رنگی طبیعی در آنودایزینگ سخت نیز تیره تر از آنودایز نرمال می باشد که این بازه رنگی با توجه به میزان ضخامت لایه ی اکسیدی و نوع آلیاژ آلومینیوم و همینطور نحوه انجام این فرایند از خاکستری روشن تا مشکی متفاوت است.
از آنجایی که هارد آنودایزینگ در دمای بسیار پایین تری نسبت به آنودایز نوع دوم ( نرمال – معمولی) انجام می گیرد و چگالی جریان بالاتر و در نتیجه میزان ولتاژ بالاتری نسبت به آنودایزینگ نرمال دارد، در نتیجه میزان مصرف انرژی بیشتری صرف می شود که همین امر باعث گران تر بودن آن نسبت به آنودایزینگ نرمال می شود. همینطور مدت زمان فرایند هارد آنودایزینگ بسیار بیشتر آز آنودایز معمولی می باشد.
بر اساس یک Rule Of Thumb لایه اکسیدی در هارد آنودایزینگ %50 به سمت درون فلز و %50 به سمت بیرون فلز رشد می کند، که این میزان در آنودایزینگ نرمال در بعضی از منابع به میزان %67 به سمت درون فلز و 37% به سمت بیرون ذکر شده است.