چنین حفره ای اغلب دارای یک هاله سفید در اطراف محل حفره است، همانطور که در شکل 15 نشان داده شده است، و گاهی اوقات علامت های گاز دنباله دار از مرکز حفره نیز وجود دارد. حفره‌ها در ضعیف‌ترین نقاط لایه آندی مانند گوشه‌های تیز یا خطوط برجسته انتهایی شکل می‌گیرند که در این مکان‌ها لایه آندی بسیار نازک است. حفره‌های گالوانیزه می‌توانند با جریان‌های الکتریکی سرگردان در کارخانه آنودایز مرتبط باشند یا جریان‌های گالوانیزه می توانند نه تنها بین دیواره مخزن فلزی و قسمت آنودایز شده، بلکه به‌عنوان مثال، بین یک انگشتی تیتانیومی و قطعه آنودایز شده نیز تولید شوند.یک به اصطلاح میله پرواز که کار را از یک مخزن به مخزن دیگر حمل می کند، در طول توالی آندایزینگ انرژی الکتریکی می گیرد، اما در مراحل بدون جریان، پتانسیل آن ممکن است شناور شود و بنابراین امکان ایجاد  زوج های گالوانیکی را فراهم می کند. یکی از راه‌های حذف این امر این است که ترتیبی دهید که میله پرواز در زمانی که انرژی (برق) نیست اتصال به زمین ((earth شود. حفره های گالوانیکی یک نقص معمول در پرداخت های معماری نیست، اما ممکن است در آندایز براق  یا شکل های دیگر کار های تزیینی که با لایه نازکی آندایز شده اند مشاهده شوند. اجزای بین فلزی مانند اسپینل های  TiB2  یا  MgO/Al2O3 در آلیاژ آلومینیوم، در صورت پل زدن با لایه مرزی لایه آندی، ممکن است به عنوان مکان هایی برای اثرات گالوانیزه ای عمل کنند. معمولاً می توان با عایق کاری میله حامل کار یا انگشتی از کناره های مخزن رنگ، بر مشکل غلبه کرد. از طرف دیگر، اتصال مخزن و میله حامل و انگشتی به یک نقطه اتصال به زمین، به طوری که پتانسیل آنها صفر باشد، باید مشکل را حل کند. هر یک از این روش‌ها اغلب راه‌حل مؤثری برای مشکل هستند، اما باید به خاطر داشتکه چنین حفره‌ای می‌تواند نشانه‌ای از وجود مناطق نسبتاً ضعیف در پوشش آندی باشد و شاید استفاده از یک لایه آندی کمی ضخیم‌تر روش بهتری باشد. با این حال، گزینه دوم ممکن است در مواردی که یک پرداخت بسیار بازتابنده استفاده شده است، مانع این اتفاق شود.