رگه‌ی ساختاری / رگه طراحی قالب
رگه‌های ساختاری که بیشتر در محصولات اکسترود شده نسبت به ورق‌ها دیده می‌شوند، ناشی از تغییرات در اندازه و جهت دانه‌ها و همچنین ریزساختار رسوبی در محصول نهایی آلومینیوم هستند. در مورد اکستروژن‌ها، تأثیر طراحی قالب بر اندازه دانه یا ساختار متالورژیکی اغلب علت چنین رگه‌هایی است. رگه‌های ساختاری معمولاً در طول یک اکستروژن یا در طول یک ورق در جهت نورد ثابت هستند. این رگه‌ها معمولاً در عرض ثابت هستند و بازتاب یا روشنایی ظاهری آن‌ها ممکن است با زاویه دید متفاوت باشد. این رگه‌ها اغلب با ویژگی‌های هندسی مقطع اکسترود شده مرتبط هستند.
این نوع رگه‌دار شدن معمولاً با تغییر در شکل سطح، ساختار دانه و شاید هم بافت در ناحیه تغییر ضخامت بخش فشرده شده همراه است
توجه به طراحی قالب از نظر ترکیب یاتاقان‌ها و اطمینان از تیز و تمیز بودن لبه‌های یاتاقان ممکن است به کاهش مشکل کمک کند. به همین ترتیب، تغییر سرعت یا دمای اکستروژن ممکن است رگه‌هایی را که از تغییرات ضخامت مقطع ناشی می‌شوند، کاهش دهد. کاهش سرعت خروجی اکستروژن ممکن است مفید باشد.
شکل 21. رگه‌ی ساختاری یا طراحی قالب که با اچ کردن و آندایز کردن یک قطعه اکسترود شده از آلیاژ 6063 آشکار شده است.
اثرات خطوط قالب
این یک خط فیزیکی یا نوار خطوط در جهت اکستروژن است. اگرچه همیشه در اکستروژن‌های آلومینیومی وجود دارد، نمونه‌های شدید احتمالاً با وضعیت سطح یاتاقان قالب مرتبط هستند. یک رگه ظاهری ممکن است با خطوط قالب برجسته مرتبط باشد، به ویژه زمانی که یک منطقه قابل توجه از سطح تحت تأثیر قرار گیرد. پیشنهاد شده است که ممکن است برخی تغییرات در ساختار متالورژیکی مرتبط با گروه‌های خطوط قالب وجود داشته باشد که هنگام آنودایز کردن اکستروژن، رگه‌هایی ایجاد می‌کند.
شکل 22. نمونه هایی از اثر شدید خطوط قالب روی سطح اکسترود شده.
شکل 23. اثر شدید خطوط قالب که به شکل رگه های تیره تر بعد اچ و آندایز نمایان شده اند.
معمولاً توجه به طراحی قالب برای کاهش شدت خطوط قالب، از جمله نیترید کردن سطح یاتاقان، ضروری است. اگر شدت نقص با سرعت اکستروژن متفاوت باشد، مشکل ممکن است تا حدی به متالورژی شمش اکستروژن مربوط باشد. کیفیت شمش معمولاً از نظر ریزساختار و درجه همگن‌سازی آن ارزیابی می‌شود.
